نقش هوش مصنوعی در آینده بلاکچین؛ از کاربرد واقعی تا چالش‌های پذیرش سازمانی

هوش مصنوعی (AI) به‌سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از اجزای کلیدی کسب‌وکارهای نوین است و بلاکچین نیز از این روند بی‌نصیب نمانده. عامل‌های هوش مصنوعی (AI Agents) که می‌توانند فرآیندها را به‌صورت خودکار در شبکه‌های بلاکچینی اجرا کنند، پتانسیل بسیار بالایی برای تحول در این صنعت دارند. اما هنوز جای خالی کاربردهای مؤثر و مشخص در این حوزه احساس می‌شود.

در یک نشست X Spaces با حضور چند سرمایه‌گذار خطرپذیر، از جمله زویی ژانگ (Stealth Project)، فیونا ما (DWF Ventures) و سمیز بایان (Draper Dragon)، آینده‌ی ترکیب AI و بلاکچین مورد بررسی قرار گرفت.

عامل‌های هوش مصنوعی هنوز ابتدایی هستند

فیونا ما معتقد است که عامل‌های فعلی بازار هنوز در سطح ابتدایی تا متوسط قرار دارند و صنعت نیازمند عامل‌هایی است که توانایی تصمیم‌گیری‌های پیچیده، تعامل با چندین پلتفرم و اجرای وظایف خودکار را در سطح بالا داشته باشند.

او همچنین هشدار داد که بسیاری از پروژه‌ها بدون ارائه‌ی کاربرد مشخص، از هوش مصنوعی صرفاً به‌عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده می‌کنند.

کاربردهای واقعی و قابل‌سنجش در حال ظهورند

زویی ژانگ در ادامه گفت که AI می‌تواند ابزاری فوق‌العاده برای کسب درآمد از محتوای تولیدشده توسط کاربر باشد، به‌ویژه در پروژه‌هایی که بر مشارکت جامعه متمرکزند. او به پروژه‌هایی مانند Griffin AI و OpenAI Swarm اشاره کرد که موجب بهبود جریان کار و تعامل مؤثرتر با کاربران می‌شوند.

سمیز بایان نیز ترکیب AI و دیفای (DeFi) را بسیار قدرتمند توصیف کرد و افزود:

«عامل‌های هوشمند فقط برای ترید نیستند، بلکه می‌توانند به پایش موقعیت‌ها، اجرای خودکار سفارش‌ها و حتی فعالیت در زمان عدم حضور کاربر کمک کنند.»

نمونه‌های موفق اولیه از عامل‌های AI

فیونا ما از پروژه‌هایی مانند HeyAnon نام برد که هوش مصنوعی مکالمه‌محور را با داده‌های زنده ترکیب کرده و وظایف متنوعی مانند سواپ، استیک، و تحلیل روندها را در حوزه دیفای مدیریت می‌کند. همچنین پروژه AI16Z که با بهره‌گیری از تحلیل احساسات بازار و داده‌های زنجیره‌ای، عملکردی شبیه یک مدیر صندوق سرمایه‌گذاری هوشمند دارد، به‌عنوان الگویی از مدیریت غیرمتمرکز مبتنی بر هوش مصنوعی مطرح شد.

آینده از آنِ هماهنگی بین عامل‌هاست

یکی از محورهای کلیدی گفتگو، «ارکستراسیون» بین عامل‌های هوش مصنوعی بود؛ یعنی اینکه چگونه چندین عامل می‌توانند به‌صورت هماهنگ، وظایف را به‌صورت زنجیره‌ای یا موازی انجام دهند.

زویی ژانگ در این باره گفت:

«تصور می‌شود در آینده، بیش از ۹۰٪ وظایف شرکت‌ها توسط عامل‌های خودکار انجام شود — از حسابداری و بازاریابی گرفته تا مدیریت منابع انسانی.»

او پروژه Nethermind را مثال زد که یک بلاکچین لایه دوم است و به‌طور کامل توسط عامل‌های هوش مصنوعی اداره می‌شود. در این شبکه، هر عامل به‌صورت مستقل در زنجیره ثبت می‌شود و تصمیم‌گیری‌ها از طریق اجماع بین آن‌ها صورت می‌گیرد.

چالش‌های پذیرش سازمانی و راه‌حل‌های ترکیبی

سمیز بایان موانع اصلی پذیرش سازمانی را عدم شفافیت مقررات و سیستم‌های سنتی جاافتاده دانست. او مدل ترکیبی را به‌عنوان راه‌حلی واقع‌بینانه معرفی کرد: شرکت‌ها می‌توانند برخی بخش‌های خود را به فناوری غیرمتمرکز اختصاص دهند بدون اینکه ساختار سنتی را به‌طور کامل کنار بگذارند.

او پروژه CARV را نمونه‌ای دانست که از داده‌های بلاکچین برای اعتبارسنجی استفاده می‌کند، اما پردازش‌ها را با یادگیری ماشین خارج از زنجیره انجام می‌دهد — مدلی مؤثر برای سازمان‌های بزرگ.

آیا همه پروژه‌های AI نیاز به توکن دارند؟

زویی ژانگ معتقد است که پروژه‌های AI لزوماً نباید از ابتدا با عرضه توکن وارد بازار شوند:

«ابتدا باید مدل کسب‌وکار و کاربرد واقعی اثبات شود، سپس توکن وارد شود تا نقش مکمل در اقتصاد و حاکمیت ایفا کند.»

فیونا ما نیز افزود:

«۹۹٪ پروژه‌های AI امروزی فقط ظاهر جذاب دارند و دوام ندارند. ما به محصولاتی با درآمد واقعی و پایدار نیاز داریم — نه پروژه‌هایی که بعد از فروش اولیه توکن ناپدید می‌شوند.»

جمع‌بندی: آینده در دستان عامل‌های هوشمند ساده‌سازی‌شده

در نهایت، همگی شرکت‌کنندگان تأکید کردند که تجربه کاربری باید به‌قدری ساده باشد که کاربران حتی متوجه استفاده از بلاکچین نشوند. نقطه جهش بعدی، زمانی خواهد بود که شرکت‌های Web2 بدون تبلیغات و پیچیدگی، از زیرساخت‌های بلاکچینی بهره‌برداری کنند.

به گفته ژانگ، آینده متعلق به عامل‌هایی است که در قالب ربات‌ها، در پلتفرم‌هایی مانند توییتر، خدماتی از جمله شرط‌بندی اجتماعی یا سلامت را به کاربران ارائه می‌دهند — بدون آنکه کاربران حتی بدانند در حال استفاده از فناوری Web3 هستند.